futbol oynarken ilginc anilarimiz

maç gitti mi çirkefleşirim. ramos gibi oynarım (ramosu severim ayrıca) ilerde oyanamama rağmen devamlı defansa gelip faul yaparım, rakibi provake edip oyunlarını bozarım.
edit: ilginç anı olarakta; bir gün okulun yanında halı sahada maç yaparken sevdiğim kız beni izlerken çok müthiş bir oyun çıkarmıştım, hayatımın gollerini atmıştım, durdurulamıyordum amk. zaten gençler birliğine transfer olmuştum iki gün önce. neyse ben böyle çılgınlar atarken kız bütün maç beni izlemiş haberim yok, arada formamı çıkarıyorum falan karizma tavan. kalecinin ağzına şıçtım resmen, nasıl rezil ediyorum malı bir bacak atıyorum bi aşırtma atıyorum.. rakip baya zorlu ama kim takar? gibip atıyorum milleti. maçın sonlarına doğru yine kaleciyi yere yatırıp geçtim tam boş kaleye atacam kızla göz göze geldik. allahım ölüyorum o an, dünyada en sevdiğim şey oluyor kıza bakıyorum. ben yine maça dönüp topu boş kaleye yuvarlayacakken yerdeki kalecei umutsuzca hamle yapıyor diye ben golü atmayıp oyalanıyorum, iyice rezil edip attım golü. kızda baktım gülüyordu, o gülünce yine öldüm amk. tam o an maç bitti kız direk saha girdi, koşarak bana doğru geldi. ben saçları son bi hareketle düzeltip karşılamaya hazırlandım ama kız benim önümden geçip kepaze ettiğim bi gibe benzemeyen kaleciye sarılıp sarmaş dolaş çıktılar sahadan..