0
7 yıldır rüyalarımda görüyorum panpalar, arada bir uğruyor rüyalarıma. yüzünü hiç unutturmuyor, vazgeçme diyor belki de özlemekten. ben özleminle varım hayatında artık diyor belki de. artık kabullendim onsuzluğu geçen yıllarda. gelmeyecek biliyorum olmayacak, ama umutlanıyor insan umut ediyor, vazgeçemiyor umutlarından. belki.. o belkiler yok mu? en çok onlar acıtıyor insanın canını. yokluğuna alışılıyor ama belkiler. belki özler, sever tekrar belki. belki yine yürürüz o sahilde el ele. umutlarımız yine kesişir ortak paydada. kader ya bu belki sonumuzu beraber çizer. belkiler..
