üniversitenin ilk günü oluşan amele hissi

ahaha ezik liseli tescilli panpalar. şimdi siz ananız ağlar vaziyette otobüse binceksiniz hayvan gibi ağırlıklarla. şehre varınca sudan çıkmış soğuk yarak gibi olacaksınız. terminalde çaresiz yurt nerdeydi hıdıbına koyim diceksiniz amlıların gözünden yaş gelicek.

iyi hoşki lisede yurtta kaldığımdan en ufak sıkıntı yaşamadım ben. sadece ilk yurt deneyimi nasıl onu anlatıyorum.

büyük ihtimal bazılarınız kendisini kandırıp ilk hafta ders yok yea diyecek. yurda bi girceksiniz etrafta 1 hafta önceden yerleşip ortama alışmış pijama-terlik-atlet üçlüsü adamlar size dik dik bakarken bulacaksınız. elinizde kocaman bavul ne sizle ilgilenen var ne bişey.

daha sonra odayı öğreniceksiniz kapıya yaklaşırken içerden yükselen yüksek bir müzik sesi, birilerinin güreş tutma ve küfür sesleri, kahkaha sesleriyle ulan niye 1 hafta geç geldim diye hayıflancaksınız. içeri girince herkes susacak size bakacak. belki sizi giblemicekler siz yatakta otururken onlar aynı samimiyette devam edecekler belki size gel bile demiceklerki eğer saf, sessiz,mülayim iseniz size takılmaya bile başlarlar çünkü bizim üni yurdunda vardı her odada böyle kullanılan bir adam. sürekli ezerlerdi dalga geçerlerdi vururlardı falan.

dua edin oda arkadaşlarınız mühendis adam olsun. üniversitenin en aklı başında artık olgunlaşmış kişileri tıpçılar, mühendisler, mimarlar, hukuk okuyanlardır. bunu aklınızdan çıkarmayın geriye kalanların çoğu arsız, zibidi oluyorlar ve çoğu üniversite okumak için değil eğlence amaçlı geliyor ve beyinleri pek çalışan adamlar değil onlar yürüyen zombilerdir.

ilk gün ünide sınıfta bulamayacaksınız panpalar yazık size dıbına koyim.