bir gün emel sayın'ı dinlemeye gitmiştik beyler...
arkadaş zütürmüştü... o severdi emel sayın'ı bizde peşine takılmıştık...
emel sayın yine bu şarkıyı söylerken ağlamıştı...
http://www.youtube.com/watch?v=XQ3D-Mv_ktc
bilirsiniz hikayesini bu şarkının... çok kurak varmış bir zamanlar... o dönemde çıkmış bu şarkı... trt tek kanal olduğu dönemlerde zaten sürekli bu şarkı dönermiş... bende bebeyken bu şarkıyı söylermişim evde... hatırlamıyom ama sürekli bu şarkı çaldığından ağzıma takılmış demek...
"hamınefendi" ağlayınca etkilenmişti baya... zaten bana da şarkının hikayesini o anlatmıştı...
ikimizde severdik yağmuru... ama o seyretmeyi ben ise altında durmayı...
bizi birleştiren'de yağmurdu beyler...
kim bilir etkilenmesinde bunlarında etkisi vardı...
günler geçince... her yağmur yağınca isyan etmiştim... her yağdığında içim yanardı... her yandığında... her yağdığında...
ne garip beyler...
sonra yağan her yağmurla onun bana geldiğini anlamak ne garip...
hele yazın yağan her yağmur...
her yağmur tanesini taşıyan meleklerle gelir ya bana beyler her yağmurda...
büyür ya beyler toprağında ki rengarenk çiçekler...
ben daha ne isterim...
"yağ" yağmur...
hiç sevmezdi sıcağı...
yağsın yağmur rabbim...
"zeynebime kanacak kadar"...
yağdır...
