-2
işte buydu! o makalelerde yazılanlar, tom cruise’un filmi, tapınakçılar, diğer gizli tarikatlar! bunlar gerçekti! ama bildiğim kadarıyla böyle oluşumlara hep zenginleri alıyorlardı. beni ne için çağırıyorlardı ki? belki de beni kurban edeceklerdi! ama ya bu bana sonsuz gücün kapılarını açarsa? zaten tak çukurunda yaşayan biriydim, amacım da yoktu. ölsem ne olacaktı ki? kafam böyle sorularla allak bullak olmuştu.
kağıtta mahalle adı yazmadığına göre , mekan yakınlarda bir yerde olmalıydı. yaklaşık bir saat boyunca sokağın adını soruşturmakla geçti. karnım çok acıkmıştı, yolda rastladığım gösterişsiz bir lokantada mercimek çorbası içtim. tam karşımdaki bir restoranda da gösterişli, takım elbiseli insanlar, en azından 40-50 tl’lik menülerle günlerini gün ediyorlardı. ne zaman böyle insanları görsem kadere lanet ederdim. okullarda bahsedilen besin zinciri insanlar için de geçerliydi. ben o pramitin en dibindeydim, karşıdaki zengin insanların artıklarıyla beslenen basit bir canlıydım belki de.
sokağın adını öğrendikten sonra kısa bir yürüyüşle turuncu binaya vardım. dışarıdan müze izlenimi veriyordu. girişte iri yarı ama takım elbiseli bir adam bekliyordu. içeri girmek için kanlı kağıdı verdim. biraz baktıktan sonra eliyle içeriyi gösterdi.
