+1
Herkes bu kadın evden çıktımı ne cam açıyor ne kapı açıyor yüzünü görmedik diyordu. Herkes bencede evde yoktur falan gibi onayladı bense dün gördüğüm manzarayı getiriyodum aklıma. Derken duymak isteyeceğim son şeyi duydum annemden. “Yarın gider kapısını çalarım olmadı bizim oğlanı gönderirim gelsin bizimle günlere isterse..” allahım kurşun yemiş asker gibiydim dizlerimin bağı çözldü terlemeye başladım ölsem gitmezdim ben o eve. Neyse kadınlar gitti babam geldi odama nasılsın dedi hastaymışşsın galiba biraz daha iyiyim baba dedim ve gitti o da. Akşam oldu ben tabi duramıyorum evdeki herkes iyi geceler deyip odasına çekildi evde büyük sessizlik ben deli gibi terliyorum havanın sıcaklığındanmıdır girdiğim strestenmidir nedir kafamı kaldırp camın küçücük aralığndan karşı pencereye bakıyorum habire.. Evde en ufak hareket yok ne bi ışık ne bi kıpırtı iyice paranoyaklığa bağladım diyorum içimden kendime
