bombok olan aşk hikayemi anlatacagım ibret alın

-devam-

olanı biteni anlattım bahadıra. w ile buluştuğumu bile. ne varsa ne yoksa anlattım.

- gibtir et, kısmet bu işler- dedi.
-kısmete inanmıyorum, allaha da inanmıyorum amk. bana böyle laflar etme- dedim.

şaşırmadı lan. umursamadı bile.
-neyi değiştiriyor bu- dedi.

tokat yemiş gibi oldum lan. bir de kafası çok çalışmaz diyordum ama çok doğru bir laf etti amk. cidden hiçbir şeyi değiştirmiyordu. o an ikimize de acıyordum. evet lan ikimize acıdım amk. böyle bir lafı edebiliyor ya, ona kendimden daha çok acıdım.
gözlerim dolacaktı, tutuyordum kendimi.
bu durumumum sadece bahadırın kurduğu cümleyle alakası yok. bütün gün, odanın içinde, her şeye sövüp saymıştım. dolmuştum yani. bir de bu konuşma eklenince, kaldıracak güç bırakmadı. konuyu değiştirdim hemen.

- geçen gün aramışsın. telefonu duymadım, kusura bakma kardeşim- dedim.
-bir şey olmaz lan ne olacak- dedi.