0
@13 19. Yüzyıl’dan itibaren Batılılaşma, Garplılaşma, Avrupalılaşma, Asrileşme gibi çeşitli tanımlamalarla adlandırılan Modernleşme sürecinin entelektüel zihin tarihimizin önemli bir dönemini oluşturduğunu, günümüz şairlerinin bu dönemin idraki içinde bulunmaları gerektiğini belirterek sözlerine başlayan Hilmi Yavuz; modernleşme süreci içinde Osmanlı-Türk toplumunun kendisini inşa eden özünü de tamamıyla bir kenara atmadığını söyledi. Hilmi Yavuz, Modernleşme sürecinde Ahmet Haşim ve Yahya Kemal’le birlikte hem Doğulu hem Batılı, hem geleneksel hem de modern çizginin Türk Şiiri’ne damgasını vurduğunu belirttikten sonra Haşim’in sahih bir şair ve Yahya Kemal’den önce ilk ‘modern şairimiz’ olduğunun altını çizdi. 1921 yılında Dergah mecmuasında yayınlanan “Bir Günün Sonunda Arzu” şiiri dolayısıyla ‘kapalılık’ ve ‘anlaşılmazlık’ gibi ağır eleştirilere maruz kalan Ahmet Haşim, bu eleştirilere cevaben yine aynı dergide “Şiirde Mana ve Vûzuh” başlıklı bir metin kaleme almıştır. Bu metin, Hilmi Yavuz’a göre Türk şiirinin ilk modern manifestosudur.
