bir izmirli genç kızın günlüğü

12.04.2013

sevgili dostum;

dağıldım, paramparçaydım. ölümün kıyısından döndüm de geldim. on gündür hayatım zındana döndü. evden uzağım artık, okuldan uzak. bilmediğim bir şehirde nefes alıyorum. yaşananları hala unutamıyorum. öylesine kırıldımki dünyaya olan meylim ruhumdan firar etti. zoraki yaşıyorum. hayatıma devam etmemin tek sebebi var bunu şimdilik senden bie saklıycağım dostum kusurma bakma.

neden böyle oldun diyeceksin tabi. anlatmadım son olanları sana çünkü anlatacak gücüm yoktu. şimdi anlatıcam kendimi az da olsa toparladım.

o gün öğle sonu okuldan geldiğimde kapımız ilk defa kilitliydi. anahtarımla açıverdim. içeri girdim yüksek sesli bir müzik peyda olmuştu evin içinde. anlam veremedim babamın son halleri ve misafirimiz babamın arkadaşı ismail evde olduğu için bu sesli müziği annemde dinlemezdi. gülüşmeleri de seçebildim müzik sesinin arasından. annemle babamın yatak odasına doğru yan seslerin geldiği yöne doğru gittim. kapıyı açtım ve gördüğüm şey şuydu; ismail annemi kucağına almış babam ise onları videoya çekiyordu. hepsi çırılçıplak. beni farketmediler çığlığı bastım. koştum odama gittim. ismail'in kucağında olması gereken bendim. aşık olmuştum o adam günlük aşık. ve yine annem elimden alıvermişti sevdiğimi bu sefer babam da işin içindeydi. babam odama geldi kızım ya ismail istedi kıramadım onu. annende gözü varmış geldiğinden beri. üçlü yapalım mı dedi kıramadım ya of dedi. babam eski haline dönmüştü. keşiş ismail'in bu hamlesi babamı kendine getirmişti anlıycağın. defol dedim odadan kovdum babamı. sonrası malum ölmek istedim, pembe bir mezarlık olmak istedim günlük. hemen ertesi gün evden ayrıldım ve konyaya geldim. 10 gündür burda kalıyorum. kadirlerin evine çok yakın bir oteldeyim. evdekilerle artık tüm bağımı kopardım. hayatla kalan tek bağımı sana yavaş yavaş anlatacağım.

iyi geceler.