0
korkmak bir erdem midir bilmiyorum. yalnız hayatın gereğidir. insanları bir takım şeyler için cesaretlendirirken, bir takım şeyler için de durgunlaştırır.
benim hayatta en korktuğum şey; ileride çocuğuma iyi bir hayat sunamamaktır. bu basit bir cümle gibi gelebilir, rahat bir çocukluk yaşamış olanlar için. ama istediği oyuncağa hiç bir zaman ulaşamayan, istediği çikolatayı yiyemeyen, kahvaltısı sadece zeytin ekmekten oluşan, her gün aynı şeyleri giyen, acımasız ergen arkadaşları tarafından, lise hayatı boyunca cebinde 5 kuruş parası olmadığı için dışlanan biri için bu çok şey ifade eder. bunlar maddi şeyler, sevginin yanında önemi yok belki diyebilirsiniz ama asıl bunları gündeme getiren şey sevginin yokluğudur. her gün edilen kavgaların içinde bulunan maddi sıkıntılar aileyi daha çok yıpratır. en kötüsü de ailenin çaresizliğidir. aslında her şeyin ne kadar taktan olduğunu bilen bir babanın ve elinden hiç bir şey gelmeyen bir babanın çaresizliği.. bu çaresizliği bilmek, buna rağmen bir şey yapamamak.. işte bir çocuğun gördüğü en acı sahnedir belki de bu durum.
korkmak bir erdem midir bilmiyorum. yalnız hayatın gereğidir. insanları bir takım şeyler için cesaretlendirirken, bir takım şeyler için de durgunlaştırır. geleceğimize yön veren geçmişimizin sorunu da bu olsa gerek..
