bir askerin günlğü bir dünyanın yok oluşu

14 haziran 2040

" kumlarda sürünerek ilerlerken etrafıma baktım ve aslında ne kadar korkutucu olduğumuzu farkettim benimle birlikte 40 kadar adam yan yana halkayı tamamlamak için sürünüyorduk gaz maskelerimiz labaruvar kıyafetlerimiz çizmelerimiz oksijen tüplerimiz elimizde silahlarımız. düşmanımız olmak istemezdim doğrusu.bu düşünceler içerisindeyken belirtilen kordinatlara doğru sürünmeye devam ettiim. saat gecenin 2siydi. toplantı binasının ışıklarını bir süredir görmüyordum ama yinede halkayı tamamlamamız kesin emirdi bina bize ne kadar uzak olursa olsun.

yaklaşık 20 dakika süren bi ilerleme sonucu yerimizi almıştık gece görüşünü direk gaz maskesinin üstüne birleştirmişlerdi ve çok rahatsuz edici bi sistem olmuştu. çıkarıp atmak isterdim ama bu seferde zehirlenerek ölümüm kesinleşmiş olurdu.
daha iyi gizlenmek için yanımdaki kaya parçasının altına girdim kumlardan bir miktar eşerek. artık sadece silahımın namlusu açıktaydı ve hedefin vurulmasını bekliyorduk uzun bir bekleyiş olacaktı bütün liderlerin gelmesi bekleniyordu.

1 saat kadar daha bekledikten sonra 3 tane jipinde yakın denecek bir mesafeden geçişini görmemizle liderlerin tamamlandığını farkettim. artık işimiz pilotlarımıza kalmıştı. beklemedeydik. 15 dakika sonra kaburgalarımızı titreten bir jet sesi duyduk sanırım geliyordu beklenen uçak. uzaklardan bir parıltı görülürdü ardından altımızdaki yer sarsıldı ve üzerimize bir kum fırtınası geldi. ardından bir patlama. ve bir tane daha.. kaç tane atmaları gerekiyordu bir bina için ve beklenenden yakındı atış mesafesi daha dikkatli olmaları lazımdı.bu düşünceler içindeyken kulakları yırtan bir jet sesi ardından inanılmaz bir patlama sesiyle 100 metle ilerimiz aydınlandı. maskenin ve gece görüşünün canı cehenneme hiç bir şey göremiyorduk ama ısı yüzümüze kadar gelmiş yakınlarımızdaki bi kaç asker patlamadan fırlayan şarapnellerle yaralanmış can cçekişiyorlardı.. o zaman anlamıştım ters giden bişeyler olduğunu düşen bizim jetimizdi... "