en büyük şerefsizliğinizi yazın beyler

öğrenci olduğum zamanlar kalacak ev konusunda sıkıntım vardı. göçebe hayatı yaşıyordum. sürekli birisinin evinde kalıyordum. daha sonra şans eseri bi manita yaptım. bir kaç ay çıktıktan sonra bunun evde yatmaya başladım. bi tane de kedisi vardı evde amk hayvanını hiç sevmezdim. alerjim var zaten ne zaman yanaşşa hapşırmaktan ciğerlerim parçalanır. neyse ben bu salak kızla bayağı ciddi bir kavga ettim günün birinde. sinirimden ananı gibiyim ! diye bağırdım. oda tokadı yapıştırıp çıktı dışarı. tokat atmasına çok kıl olmuştum. aldım kediyi mikrodalgaya attım. 30 dk ya ayarladım. 30 dk sonra hayvanın içi dışına çıkmış. gözü beyni dışarı pörtlemiş akmış. halada hareket edip ses çıkarıyordu. aldım maşayla kızın yatağının üstüne koydum. bir kaç saat sonra geldi eve .amk huursu hala kediyi gördüğü zaman yüzünde beliren ifadeyi görüp gülerim. pişman değilim.