0
can yoldaşım , arkadaşım.22 yaşına girdiğimden 5 gün sonra pes etti hayata.bir ay önce ayakları uyuşuyordu ve kafasını hiç toparlayamıyordu. kullandığından çok daha fazla doz kullanıp kendini uyuşturuyordu.
son 1 hafta benim doğum günüm için temiz kalmak istemişti ama artık damarlarında kanından fazla o zehir geziyordu. hasta gülümsemesi gitmiyor gözümün önünden.
kardeşimi kendi ellerimle toprağa verip evin yolunu tuttum. polislerle uzun süre uğraştım o süre zarfında.ne okulu gördü gözüm ne kendi yaşamımı.ruh gibiydim.
girdim odasına ve kapattım kapıyı. masanın üzerinde bıraktığı bir paket sigaradan bir dal alıp yaktım. sandalyeyi çekip oturdum yatağın karşısına.
ne hayaller ile bu eve adım attığımızı düşündüm. düzgün ve neşeli bir hayatımız olacağından bahsedip umutlanıyorduk.1 sene içinde ne kadar dibi göreceğimi anlamıştım o gün , ne kadar zavallı olabileceğimi.
