dabbe cin çarpması

korku sineması ve korku edebiyatı konusunda türkiye deki çoğu sinemacının külliyatını gibecek seviyede bilgi birikim sahibiyim. bu bir. hasan karacadağ'ın sadece dabbe 1 ve 2 sini izledim bu adamdan bi gib olmayacagına da kanaat getirdim. dedim ki islami motiflerden gidiyosun ama yine uzun saçlı kızları dayıyosun, seslere deforme mixler yapıp kulaklarımızı gibiyosun olmuyo dedim. anadolu kültürü kaç tane pagan, hıristiyan müslüman ve diğer dinlerden birsürü medeniyete ev sahipligi yapmış mekandır. türklerin eski şaman geleneklerden gelme de inançları hala kendini gösterir. (bkz: nazar boncuğu) işe bu motifleri kullanmadıkca türkiye de fantastik metafizik konulu korku filmi çkemez romanı yazamazsın derdim. korku yöresel bi kavramdır bunun için hiçbir hollywood, avrupa ya da uzak dogu filmi, romanı beni korkutmamıstır. zaten korku sineması ve kitaplaını metafizigi yaratıcılıkla ve vahşetle harmanlayarak kullandıgı için severim. ama bir ateist olarak cin kelimesinin adını duydugumda bile ürpertimi gizleyemem. cocukluktan gelir. babanne hikayelerinden gelir ve hiçbi mantıkla atamazsın bunları. işte bunun farkına varan bi senarist ya da yazar olmadıkca korku sektoru başarılı olamaz derdim. hem islami hem de yöresel sayılacak pagan motifleri ustalıkla kullanmadıkca...
demek ki yakın çevresi de demiş bunu ki adam dinlemeye karar vermiş ve sonunda yapmış. ve harbiden olmuş.