metro istasyonuna git

burası o kadar farklı geliyor ki şimdi, insanların burada alışkanlıkları var ve bu alışkanlıkları dışında olan herkesi anormal diye nitelendiriyorlar.
halbu ki ne kadar saçma, düzensizliğin içinde bile bir düzen vardır her zaman. tabi bunu kimsenin gördüğü yok. bana siyasetten bahsedip duruyor herkes sanki ben bilmiyorum neler olduğunu. felsefeden, insan pgibolojisinden ya da dünyanın kendisinden konuşan yok.

herkes birbirini suçluyor. kimsede tüm bunlarda benim de parmağım var demiyor. suçluyu ararken ayna karşısına geçmekten kimse bahsetmiyor.
ben de dünyaya çamur atıyorum, şikayet ediyorum ama ben kendi içimdeki bencilliği, hırsı ve bunlara bağlı olarak içimde kalan bir parça konformist yapıyı görebiliyorum.

benim çevrem böyle değil ama.