beyler şimdi çok felsefi bi konu açıcam

Tercihen Ateist dedin geldim panpa.

Şimdi insan dediğimiz varlık salt olarak bencillik üzerine evrilmiştir. Hani biriyle sevgi bağı kurarsın, çünkü seni iyi hissettiriyordur, keyifli zaman geçiriyorsunuzdur ya da egonu tatmin ediyordur falan. Attığın adım bile bir adım ileri gitmek için(düz mantık) hani çıkarın olmadan hiç bir halt yemiyorsun. En yakın dostum diyorsun çünkü adam sana kıyak geçiyor, sen de ona geçiyorsun çünkü kıyaklarına devam etmesi gerekiyor. Kıyaktan kastım duygusal olanlar da sırtını sıvazlayıp sana güven vermesi bile.

Sevgi olayından devam edersek, kimseye karşı karşılıksız bir sevgi söz konusu değil. Annene dahi. Anneni seviyorsun çünkü seni bir varlık kıldı ve seni dışarıdan gelen etkilere karşı kolladı. Aynı kadın yoldan geçseydi ve sen onu tanımasaydın herhangi bir şey hissetmeyecektin.

Örnekler çoğaltılır ve düzgün bir şekilde düşünülürse tüm "dayanışmaların" ve "yardımların" bile bencil bir temelden yapıldığının farkına varılır.