kendime ait gerçekler

bazı anlar vardır ,
intihar etmek istersin gerçekten hiçbir amaç kalmamıştır ,
ve geçmişini de değiştiremeyeceğini bilirsin .
camdan aşağı bakarsın ,
ve beyninden simdi atlasam ne fark eder diyeceksin ,
sonrada tamam şimdi atladım varsayalım deyip geri kalan hayatına devam edileceksin .

sen artık bir ölüsündür ,
az önce atladın .
atlayabilirdin yani .
bundan sonraki hayatına etrafındaki hiç kimseyi iplemeyerek ,
sadece kendi zevklerin için ,
ve aldıgın uçuk kararlar dogrultusunda yasamayı seçersın .
çünki sen , ölmüssündür aslında ,
hayatın ne kadar bos oldugunu anlamıssındır ,
o gün , o camdan atlasaydın bu yaptıklarını yapamayacak ,
senı yargılayan insanlar olmayacak ,
sana öğüt verenler ,
seni sevenler ,
senden nefret edenler olmayacaktı .

yasıyorsun moruk , ama ...
ama ölmüssün .
kimseden de anlamasını beklemıyorum zor bir durum .
ölüsün belkide o gün o camdan , bedenin atlamadı .
belki o gün o camdan ruhun atladı ve senı terk etti.

ölüsün artık