o sıralar üniversiteye ikinci kez

ben iyice kendimi kaybetmeye yakın tam da hatırlayamıyorum ama gökçe "elimi tutmak bana yakınlaşmak için bahane bulmana gerek yok" dedi veya benzeri bir cümle kurdu.

duyar duymaz erekte oldum ,belli olmasın diye hemen oturdum yakındaki bi yere. yavaştan millet ya sızıyor ya da odaya çekiliyor. salonda tvden deli gibi zap yapan şişman çocuk koltukta uyuyan bi kız haricinde bi ikimiz kalmışız.

gelsene uzanalım biraz diyip odalardan birini zütürdü beni. içimden "aha amuagoyim gibicen kesin bu kızı aslansın kaplansın" diyorum bi taraftanda cüzdanda prezervatif var mı onu düşünüyorum. sonradan minareyi çalan kılıfını hazırlar dedim bu sırada odaya geldik yatağa uzandık.

yüz üstü uzanmışım, gerisini hatırlamıyorum.

sabah olmuş. gözlerimi açıyorum nasıl açıyor...