0
bugün bir kez daha başrolden çıkıyorum ve figüran oluyorum.
uzunca bir süre geçmişti biliyorum sadece ben ben ben diyerek zamanı geçirdiğimin farkına bile varmadım açıkçası ama bugün bir yazıyla istediğim ve daha fazla acı veren bir pozisyona geri döndüm resmen.
hayat sadece bizim dertlerimizden ibaret değil be dostlar. kimlerinin öyle sıkıntıları var ki oturup ağlatacak cinsten. ekranın karşısından elini uzatmak istersin bazen, içinden vay amk hayata bak dersin ve aradan bir kaç gün geçer ve gene sadece sen varsın. tüm bu bencillik düşmanlığına rağmen gene sen varsın. düşünürsün daha kötü en olabilir diye. evet belki sizin hayatınız da bir insanı çileden çıkarmaya yeter ya da bu yaşantınızı acı bir gerçek olarak benimsemiş olabilirsiniz ama kafanızı ara sıra kaldırmalısınız, etrafınıza bakıp görmeye ve dinleye çalışmalısınız. siz kendinizi feda ettiniz diye başkalarının da kendisini feda etmesine izin vermemelisiniz.
