14 şubat sevişme hikayem

mesaj attım kıza panpalar. "naptın boolum" seslerini duyuyorum. evet naptım ben? kızdan umut kırıcı mesajın üstüne ben neden bi daha mesaj atıyordum? gururum, coolluğum, içi boş egom? işte bizi çoğu kez yanlışa, fırsat tepmeye zütüren şeyler bunlar panpalar. tabi ki de attığım mesajın içeriği önemliydi. "seni seviyom ben yaa" tarzında abuk gubik bi mesaj uçuruma zütürürdü beni. son attığı mesajın umudumu kırmadığını, hatta ilgilenmediğimi hissettirecek goygoy içerikli bir şeyler yazmam gerekiyordu. bunları düşünmesi komik geliyor insana ama o anki ruh hali içinde aklınızdan geçen milyon düşünceden biri de bu oluveriyor. sürekli düşünüyorsunuz panpalar.

aslında kafamdaki milyon düşüncenin temelinde yatan şey "ya sınanıyorum, ya da artık pes etmem gerekiyor". evet tam olarak bu. kendi içimde bir hesaplaşma.

asla pes etmemeliyim, asla.