ablam ben abim ve saçma bir hayat

okulda beni çok şaşırtan bir olay olmuştu. hulusi dim dik ayaktaydı. ilk defa uyumuyordu. fazıla hulusinin neyi var diye sordum.

-kanka dün bunların elektrikleri kesilmiş, erkenden yatmış. kendimi çok dinç hissediyorum diyor.
-tamam.

hulusinin yanına gittim.

-hala kıştayız kardeşim.
-anlamadım kanka.
-yok bir şey kanka günaydın.
-eyvallah sana da.

dostum gerçekten çok zekiydim, inanılmaz laflar sokuyordum ve kimse anlamıyordu..

busenin yanına gittim.

-keşke bizim clana gelseydin.
-şuan ki clanım iyi sağol.
-peki sen bilirsin. yanına oturabilirmiyim?
-tabii. hem kınayt konuşuruz.

• işte şimdi sıçmıştım, ne diyeceğimi bilmiyordum. ama busenin yanına oturmalıydım. *

-zevkli olacağa benziyor..

buse yanında ki arkadaşını benim yerime gönderdi. buseyle beraber oturmaya başladık. derste bana sürekli kınaytta ki anılarını anlatıyordu. ben de vayy be, ohaa, süpersin gibi cevaplar veriyordum.