eski sevgilisi ölen insanlar

benim ki de kendini vicdan azabindan oldurene kadar bilmezdim nasil bir duygu.


aslinda sanirim hala tam manasiyla kabullenemedim diyebilirim. aradan yillar
gecti evlendim barklandim ama hala o icimde dev bir meteor acmis gibi duran
kocaman krater kapanmadi.

ona olan ofkem, kirginligim yerine tarifsiz bir duyguya birakti, acima desem
degil, sevgi hic degil, nefret degil, artik ofke de degil...

bir bosluk herhangi bir dilde tanimi tarifi var mi bilmem ama
sadece bosluk... acikcasi soylemekten utaniyorum ama beni biraz rahatlattı da
diyebilirim. feda ettigim onlarca seyden, hayatimdan sonra sirtimdan bicaklanmam
ve bunun verdigi uzuntu o gunden sonra kayboldu. yillar once suanda hayatimin her
kosesinde onun olmasini hayal etmistim, simdi onun yerine baskasi var. ben
hayatima devam ediyorum o ise mezarda.

hala tarif edemem bu duyguyu layikiyle...

hayat ne tuhaf vapurlar falan