ben reddedilmeye mahkumum

geldik 3.süne. üçüncü kişiye aşık olduğumda üniversite 2'deydim. artık o kadar çirkin değildim ama yaşadığım bu olaylar yüzünden özgüvenim eksilere inmişti. bu er kişisini bi konferansta gördüm. görür görmez kulağmda aşk şarkıları çaldı resmen. aklımı başka şeye veremeden çıktım konferanstan. bir şekilde facesini buldum, fake bi hesap açtım ve ekledim. neden? çünkü kendim olsam nasılsa yok derdi çocuk, yakışıklıydı, karizmaydı, havalıydı. ben de böyle bir yola başvurdum. konuştuk faceden, bi şekilde güven verdi bana. ben de malım tabii. gerçek kimliğimi belli ettim. kırılmayayım diye benimle konuşmaya devam etti bi kaç zaman. ben onu arkadaş olarak göremediğimi bi kez daha itiraf edince, bu da attı tekmesini. en kötüsü ve sonuncusuna geldik...