black metal dinliyorum paganistim

Norveçin ormanlarında yaşıyorum ruhumun derinliklerine kadar işlemiş üzüntü ve keder atmosferdeki havayı soludukça daha da kararıyor ve vücudumu ele geçirirken beni bu kasvet ve bunalımla tam olarak bir bütün haline geitirip kendi benliğimden çıkarıyor ruhumu tatmin etmek için akıttığım kanlar ise karanlığıma daha çok karanlık katıyor kurbanlarımın işe yaramaz ruhları benim ruhuma nüfuz ettikçe kendi huzurumu buluyorum ve evrenin her ucundaki acıyı ve kederi tek tek hissediyorum . işte bu bana huzur veriyor . öfkemin hiddetine uğrayan nesneler karanlıkla bütünleşemeden yitip gidiyor. şer vücudumu ele geçirmiş durumda . bundan önce ne olduğumu yada ne yaptığımı asla hatıralayamayacağım . amaçsızca yolculuk ederken bi an olsun hayattaki misyonumu hatırlar gibi oluyorum. eski hayatımı hatırlıyorum fakat gölge buna izin vermiyor. gölge bana istediğimi veren tek şey gölge bana huzuru veriyor ve beni ben yapıyor işte ben olmak böyle birşey . sonsuza kadar ..