17 ağustos depreminde

durun lan bi şey anlatayım muallakler. deprem sıralarında 13 yaşımdaydım o zaman, 12,5 falan değil taşak geçmiyorum. bursada yaşıyordum. odamın penceresi de kuzeye bakıyodu. neyse o gece çok acayip bi rüya gördüm dinle ilgili deccalimtrak bi adam olmuşum ne alakaysa, o yaşta çok cradle of filth dinlediğimden olabilir.

neyse nerden estiyse perdeyi açtım gemlik tarafına baktım. sarı-mavi yıldırım gibi ışıklar zigzag şeklinde patlayarak bursaya doğru yaklaşıyodu. sonradan yüksek gerilimdir dedim ama ne alaka amk. bizimkilere seslendim uyku sersemi "korkmayın yıldırım düşecek" diye. bunlar noluyoz derken bi sarsıntı başladı zaten ilk odamın camıyla dolabı tuttum nası aklıma geldiyse. babam bana geliyomuş eşikte hareketsiz kaldı filan sonra geçti. gök yaklaşması filan yoktu gördüğüm kadarıyla.

bi de depremden bi hafta kadar önce kaykaydan düşmüştüm kollar bacaklar fecii. eve pansumana gittim arkadaşlar seslendi çıktım baktım balkondan aynı boyutlarda irice ışık topları geçiyodu muradiye tarafından gemliğe doğru. yavaş yavaş. bi hizada gibi o gün en az 10 kişi şahit olduk 80 tane ışıklı cisme. uçak filan değildi eminim 80 tane çörek kadar sarı-turuncu ışık amk. metan gazı filan olsa ışık ne alaka. neyse bu da böyle bi anımdır.

özet: acayip şeyler oldu ama gök yaklaşmıyo.

not: yalancıyı kanırta kanırta gibsinler