0
ey pây-bend-i dâm-geh-i kayd-ı nâm ü neng
tâ key hevâ/yi meşgale-i dehr-i bî-direng
an ol günü ki âhir olub nev-bahâr-ı ömr
berg-i hazana dönse gerek ruy-ı lale-reng
Âhir mekânının olsa gerek cüra gibi hâk
devrân elinde irse gerek câm-ı ayşa seng
insân odur ki âyine veş kalbi sâf ola
sînende neyler âdem isen kîne-i peleng
ibret gözünde niceye dek gaflet uyhusu
yetmez mi sana vâkıa-i şâh-ı şîr-çeng
ol şeh-süvâr-ı mülk-i saâdet ki rahşına
cevlân deminde arsa-i âlem gelürdi teng
baş eğdi âb-ı tîğına küffâr-ı engerüs
şemşîri gevherini pesend eyledi freng
yüz yire kodu lûtf ile gül-berg-i ter gibi
sanduka saldı hâzin-i devrân güher gibi
