1. 26.
    +1
    döndüm ve...

    yoktu dıbına koyayım , gitmişti...

    şaşırtıcı değil ; ben olsan ben de giderdim ama sanki tansiyonum düşmüştü şaşkınlıktan.

    hemen hızlı adımlarla ilerlemeye başladım.

    tam 4 yol gibi bi yer. gittim oraya etrafıma bakınmaya başladım.

    gördüğüm yerde peşinde koşacaktım.

    göremiyordum lan ne kadar gitmiş olabilirdi ki

    kesilmekten kaçan kurbanlık dana gibi sağa sola koşturuyordum bulmak için.

    yok yok yok kafayı yemek üzereydim. belki de hayatımın en önemli insanını kaçırmıştım.

    gitmiş dıbına koyayım.

    sonra bi rahatlama geldi ; "aynı durakta indik abi elbet yine görürüm" diyordum içimden.
    ···
   tümünü göster