satanist hikayemi anlatıyorum

artık okula gitmiyordum.
keman çalmıyordum.
derslerimle hiçbir alakam kalmamıştı.
kocaman evde tek başıma kalıyordum.
yeni ortamlara giremeyecek kadar çekingendim.
dolayısıyla yeni insanlar ile tanışamıyordum.
okuldan dilek isimli bir kız dışında kimse ile bağlantım kalmamıştı.
dilek konusuna sonra tekrar döneceğim.

bunun dışında bütün günlerim bomboş ve yapayalnız geçiyordu.
sabah uyanıyor, bir yandan sigara bir yandan metal müzik dinleyip
bomboş bir şekilde zaman harcıyordum.
ailemin yolladığı parayla şarap yerine daha çok alabileceğim
bira içmeye başlamıştım.
kısaca iyice bomtak bir hayat yaşıyordum.
ölsem bile ailem dışında kimse fark etmezdi. o derece yoktum.
bunun böyle gitmeyeceğine karar vermem baya da uzun sürdü,
iki ay sonra ailem veya çok yakın olmayan bir arkadaşım dışında bir telefon aldım.
telefon kemalden geliyordu.