satanist hikayemi anlatıyorum

kabul töreni, basitçe üç aşamadan oluşur;
varlığı çağırmak ve görüşmek;
onun için kan akıtmak
ve ona güçlü olduğunu göstermek.
biz, daha varlığı çağıracak
ve onunla görüşecektik.
eğer bizi dişine göre bulursa burada kalmak isteyeceği için
masum bir şeyin kanını akıtıp,
ona zaman tanıyacaktık.
o da bizi tartacak ve konak olarak kullanacaktı.
ardından güce ulaşabilecek konuma gelecektik.
o gün orada yaptıklarımız da bundan ibaretti.
en temel anlatımıyla;
tüm geleneklerde ortak olan bu aşamalar,
böyle işliyordu.

satanist olmak ile;
büyücü olmak arasındaki en temel fark
biz cehennemden emir alırken,
büyücüler dayanaksız ve "bilge" davranışlar göstermeden
hareket ederdi.
satanistlere göre, ortada ciddi bir "savaş" vardı,
ve insan bu büyük gaye uğruna yaşardı.
geri kalan herkes gereksiz
ve kanı akıtılmaya yarayan değersiz canlılardı.

onlarla gereksiz yere konuşmamalıydık,
onları sürekli olarak tartmalıydık,
ve onlara değersiz olduklarını her anda hissettirip;
büyük gaye için hazırlamalıydık.