3 yıllık hikayesi olan bir ilişkiyi anlatmak

bizim ortak bir arkadaşımız vardı panpalar. daha doğrusu onun arkadaşıydı, beni tanıştırmıştı.
eleman o zaman askerdeydi, gelince baya takıldık falan. hatta bundan ayrıldıktan sonra da takılıyorduk biz.
o da aradı dinle bak çok önemliymiş falan. ben bunu dinlemedim panpalar.
sonra da zaten temmuz geldi atladım gittim antalyaya, 2 ay antalyada kaldım.
neyse eylül oldu tatil bitti çıktım geldim ben tekrar izmire. boş boş takılıyoruz, günlük gecelik hatunlar denk gelirse falan.
herhangi bir atraksiyon yok, sevmeyi zaten unutmuşum amk. aylardan kasım oldu, ben yine böyle bunalıma girme derecesine geldim, o da sırf can sıkıntısından, monotonluktan.
kafamda sürekli onu arama isteği beliriyor. hani gram sevdiğimden değil, sırf bu can sıkıntısına aksiyon olsun, vakit geçireyim muhabbetleri. 2-3 hafta tuttum kendimi aramadım, sormadım. tabi twitter'dan falan takip ediyorum, bi manitası da var bunun. biraz da o yüzden aramadım.
2-3 hafta sonra baktım manitadan ayrılmış hatta küfürlü tweetler atıyor adamlığını gibeyim senin bilmem ne.
ertesi akşam dayanamadım mesaj attım amk. seninle bir ara 2 muhabbet edelim diye.