+1
-1
Mağara olarak tabir ettiğim dairemden çıkıp, şehirdeki kalabalıkların arasına karışıyordum.
Dehşet verici bir cehennemin alevleri arasında çırpınan ruhlardan başkası yok burada.
Tiyatro için bir bilet alıp, oyunun başlama saatini beklemek için bahçeye çıktım ve bir bank üzerinde müzik dinleyip, kitap okuyarak zihnimi dinlendiriyordum.
Geniş alanın en köşe noktasında bulunan iki banktan birindeydim.
Yanımdaki boş bank, gelenler için hazır tutuluyordu.
iki genç kız, üniversite öğrencisi, aynı evi paylaşıyorlar, erkek arkadaşları yok, bana iş atmak için gelip banka oturacaklardı.
Geldiler, banka oturdular.
Kulaklıkları kulağımdan çıkarmadım. Böylece bir iletişim fırsatı vermedim onlara.
Bir zaman sonra buzlu bir kahve içmek için yanlarından ayrıldım.
Oyunun başlama saati yaklaştığında salondaki yerime geçmiş oturuyordum.
Sol tarafımdaki iki koltuk boştu ve kızlar bu boş iki koltuğun hemen yanındaki koltuklarda oturuyorlardı.
Ara verildiğinde sigara içmek için dışarı çıkmış ve geri dönmüştüm.
Kızlar ise boş olan iki koltuğa geçmişlerdi.
Oyun bittiğinde eve doğru yürümeye başladım.
Kulaklıkları kulağımdan çıkarmadım.
Kızlar da benimle aynı güzergahtan evlerine gidiyorlardı.
Hayatta tesadüflere inanmam.
Yol ayrımına geldik ve yoluma devam ettim.
Onlar ise son bir bakış atıp, evlerine gittiler.
