gece gece cidden okuyacak olan varsa gelsin

çıkıp gitmek istiyorum şu gibtiğim odasından. aynı hızla evi terkedip soluğu sokakta almak istiyorum.ama göremediğim yüzbinlerce sebep kapatıyor önümü. bırak evden dışarı çıkmayı sandalyeden bile zor kalkıyorum. pısırıklığımdan odanın kapısını bile açamıyorum. güç bela yürüyüp titreyen ellerimle önce pencereyi açıp sonra gözlerimi siliyorum. pencereyi açınca güneş giriyor odama. gözlerinin altı ıslak olan kafamı çıkarıyorum pencereden. hızlı hızlı nefes alıp veriyorum.

ilk başta tozlu ve dumanlı bi hava çekiyorum içime.o güne kadar sigara içmemiş olan ben, sanki yıllardır sigara bağımlısıyım ve uzun bi aradan sonra sigara içiyormuşum gibi hissettim o an.san ki istanbuldaki tüm arabaların egzoz dumanlarını içime çektim o tek nefeste.

perdeleri sonuna kadar açıp pencerenin altındaki yatağıma atıyorum kendimi. nasıl düştüysem yatağa hiç kıpırdamadan aynı pozisyonda uykuya dalıyorum. insan gözleri yaşlıyken ne kadar da çabuk ve güzel uyuyor amk...