bir umutla yaşama tutunma hikayemi anlatıyorum

orada fazla oturamadan telefonum çalmıştı cafeden ayrılmak zorunda kaldım bir kaç iş hallettikten sonra eve dönmüştüm o gün zaten akşam olmak üzereydi
dönüşte beni görmekten bıkmış olan büfeciye uğramadım bu sefer.bu gece içecek bir nedenim yoktu. çünkü kafamda odaklandığım tek bir amaç vardı. gece yunus'u
aradım. üç beş kelam ettikten sonra konuyu seline getirdim. hayırdır nedir kimdir diye soruşturdum biraz. gargamel gözdenin arkadaşıymış. nasıl böyle
bir dostluk kurmuş bu iki zıt element anlamadım ama gözde ogünle tanışsınlar diye selini çağırmış bir nevi. selin de ogün gittikten sonra bana göre biri
değil diyerek bizim şaklaban ogünden yana kalbinin atmadığını belli etmiş açıkça. ogünle de konuşmuş biraz yunus ogün kanka çok güzel kız ya ayarlayın bunu
ben bi gibeyim gibisinden konuşmuş.bak ırz düşmanı pekekente bak. tamam dedim yunus eyvallah görüşürüz.

açıkçası genel yapı meselemdir. arkadaşlarımın sevgilileriyle hiçbir birliktelik düşünmem. arkadaşlarımın tek taraflı sevdiği kızlarla birliktelik düşünmem.
arkadaşım sadece o kızla konuşmuş olsa bile o kıza yan gözle bakmam. fakat bu sefer kendime karşı çıkıp bundan vazgeçtim. ogün'ün daha önce yengen diye
tanıştırdığım kıza ben ayrıldıktan sonra ilan-ı aşk etmesi bu kararımdaki en büyük etmendi. ayrıca selin'e olan arzum da peşisıra geliyor.