+1
yine de çekip bir konuşmam lazımdı bu çocukla. uzun süredir darmadağın bir halde kim hakkımda ne düşünüyor nasıl görünüyorum neler yaşıyorum kaygısı gütmeden yaşıyordum ve tekrardan insancıl bir şekilde topluma ayak uydurmam gerekliydi. ertesi sabah kendime güzel bir kahvaltı hazırladım. yani poğaça çay peynirden farklı olarak bir menemen yapmıştım özene bezene. daha yaşam dolu hissediyordum kendimi. kanımda güven duygusu çalkalanmaya başlamıştı hafif hafif. insanın hayatında bazen böyle kıvılcımlar gerekiyor. bende de bu tip bir fitil ateşlenmişti işte. saatler öğlene doğru vurmuştu ogün'ü aradım.gel dedim evdeyim bir çayımı iç. fazla bekletmedi kapı çaldı yarım saate en geç. geçti oturdu iki çift kelam ettik öyle oradan buradan. sonra dedim velhasılkelam güzel kardeşim selinle olan durumunu merak ediyorum açık açık sordum buna dedim böyle böyle ogün kardeşim sen ne diyorsun ne var aranızda. beklemediğim şekilde birden çıkıştı bu bana. ayaklandı,elindeki çay bardağını sehpaya vurdu. yakıştı yakama ağzından "sen ne karaktersiz adamsın, daha geldin dün gördün kızı hemen işe koyulmuşsun öğrendim zaten selini soruşturduğunu gibeyim senin arkadaşlığını... " gibi peşisıra gelen hakaretler savruluyordu. eyvallah dedim ogün eyvallah. gözünü seveyim git de tatsızlık çıkarmayalım. gitti ben de çıktım çok geçmeden. peşinden.abartısız 3-4 saat başım eğik dolandım sokaklarda sadece düşünüyordum. sonra akşama yakın iki siyah torba elimde sahile doğru indim. yine en başa mı dönüyordum lan ben
