beyler kız arkadaşımla hikayem

Odamdan çıktık el ele ve salona girdik. Beni nelerin beklediğini biliyordum. Gerizekalının ve binin önde gideniydim. Badenin gözleri kıpkırmızıydı ve dicle bana çok kötü bakıyordu.

Erkeklerse “bitse de gitsek” diyorlardı içlerinden, eminim. Pusat endişeli görünüyordu. Dicle ayağa kalktı. Bana tokat yapıştırdı. Bade ise bir şey demedi, koltuğa çöktü. Başını önüne eğmişti ve yüzünü göremiyordum. Ecrinin elini tutarken bir elimle de diclenin elini tuttum. Üçümüz benim odamdaydık.

-dicle! Ben bu kızla 3 sene sevgiliydim. ilk aşkım oldu. Unutamadım tamam mı? Sonra bade benden hoşlandığını söyledi. Ecrin’i unutmak için onunla sevgili oldum. Malın gavatın tekiyim ama seviyorum. Engel olamıyorum işte.

Dicle bir bana bir ecrin’e baktı.

-kızın hayatına sıçman gerekmiyordu ama ali.
-ne desen haklısın. Dövsen de. Hatta bir tane daha vur rahatlayacaksan. istediğin kadar vur ben yine seviyor olacağım. Gönül ferman dinlemiyor.
-gönül ferman dinlemiyor olabilir ama sevmiyorsan ne diye çıktın? Ne diye ümit verdin?
-anlamıyorsun. Ecrin benden..

Sözümü tamamlamama izin vermedi

-öyle ya da böyle umrumda değil. Bundan sonra seni bade’nin yanında görmek istemiyorum.
-arkadaş değiliz yani? Bunu diyorsun?
-tam olarak sayılmaz. Ama kızın hayatının içine ettin. Madalya vermemi bekleme. Eskisi gibi asla olamayacağız.

Bir şey demedim haklıydı.

Ben bunları çoktan göze almıştım ama. Dediğim gibi bin kişinin sevgisi ecrin’in sevgisine yetmiyordu. Kalbim söz dinlemiyordu işte. Belki bir kızın kalbini kırmıştım.

Belki bade güzeldi, bir dâhiydi ve bu iki özellik bir insanda zor toplanırdı ama ben onunla evlensem de çoluğa çocuğa karışsam da aklımda, kalbimin bir köşesinde hep ecrin olacaktı.

isterse Adriana lima gelsin yine de umrumda değildi.

Aşk dış görünüşten ya da mantıktan çok farklı bir şeydi.