+1
arabayı nurettin kullanıyordu bende biraz kestirdim. nurettin beni uyandırdığında eve doğru yaklaşmıştık. cidden şuan çok mutluydum kimse keyfimi kaçıramazdı. yiyeceğimiz vardı evimiz vardı sevdiklerimiz yanımızdaydı. huzura varmamıza az kalmıştı. sokağın başına girdik. sarp bizi balkonda bekliyordu. çocuk kimbilir ne zamandır orda oturuyordu...
şimdi asıl soru içeri nasıl girceğimizdi. zombiler yine etraftaydı. arabayla yanaşamazdık. sarp tabaklara vursa bile arabanın sesine gelirlerdi bizi farkederlerdi ve bu da bizim ölümümüz olurdu. arabadan inip eşyalarla yürüyemezdik çünkü çok eşya vardı yanımızda. ve torba yoktu süper market arabasıyla getirdiğimiz için...
arabayı tersten kapıya yanaştırsak bagajı içerdekiler boşaltsa olurdu ama bu sefer zombiler arabadan tırmanıp içeri girerse daha da kötü şeyler olabilirdi. o yüzden biraz bekleyip bi plan yapmaya çalıştık. sarpla sürekli göz temasını koruyorduk. o da napıcağımızı bekliyordu. cidden şuan çaresizdik...
