bu sırada babamla metin de muhabbete dalmışlardı
______________________________________________________
babam: metin oğlum seni gördüğüme de çok sevindim
metin: ben de cengiz amca ver elini öpeyim
babam: ayağına noldu oğlum?
metin: hani zombiler mahallemizi bastı ya cengiz amca işte biz de
dikkat deli varla sizleri kurtarmaya çalışıyoduk.
dikkat deli var o zombiyi görünce senin öldüğünü sandı. tam o an babam aşağı indi ama ısırılmıştı. onu bırakmamızı istedi ama kabul etmedik duygusal davrandık. belki
dikkat deli var babamı bırakmak istedi içten içe ama allah razı olsun tek bi kelime karşı çıkmadı. hep yanımda oldu. arabaya atladık gidiyoduk babam dönüştü... onlar gibi oldu kaza yaptık bizde. sonra esraların ekibi buldu bizi kurtardılar ama bacağımı kurtaramadılar kesmek zorunda kaldılar..
babam: allah rahmet eylesin oğlum baban iyi adamdı severdim bilirsin. bacağın için de geçmiş olsun. ne güel hala aramızdasın bu bile yeter oğlum biz bize yeteriz. artık ben de senin baban sayılırım
metin: bilmem mi hiç cengiz amca küçüklüğümden beri tanırım seni. ikinci babam da sensin sağolasın
ben: baba bak bu da nurettin abi
babam: memnun oldum kardeşim
ben: baba nurettin abi eski bi komando çok yardımı dokundu biz allah razı olsun ölümden kurtardı kaç kere. evini açtı bize.
babam: belli zaten çok çakı gibi biri vesselam
nurettin: eyvallah cengiz abi seni aramızda görmek güzel. artık bizim gruptasın dimi?
babam: oğlum nereye ben oraya (hep beraber gülümsedik)
________________________________________________________
