hakikaten eski inciyi özlemek

eskinden de boş beleş adamı çoktu buranın. bakmayın anlatılanlara. hele ki tehlikeli adamı daha çoktu. herhangi bir gerçekliğinizi ifşaya gelmezdi.

sözlük aslında orjinalitesini yazarlarından çok duruşundan alıyordu. burası para kıstasıyla ölçülemeyecek kadar biz idi, bize aitti.

burası çocuk kilidini kaldırıp gugıldan bulduğunuz ferreları paylaşmak için değil, bir kaç kafası sistemin topuzuyla yerleyeksan edilmiş ruhu isyanlarda olanların sığınağı yahut bağrı açık avazlıklarda bağırışlarıydı. toplum onları sustururdu , onlarda burada sessizce çığlık atarlardı.

peki neden reklama karşı olmak üstün bir ahlak?

siz hiç evinizde yemek yediğiniz için para ödediniz mi? işte burası evinizdir ve burada ne yaparsanız yapın ister entry sıçın, ister mod olup etrafı temizleyin ister tanımadığınız ailenizle sanal oturma odalarınızda ellerinizde sigara, çay, votka ya da ne vara muhabbetle demlenin.

burası sizin evinizdir. sizin gibi olanların, sizin gibi olanlara dert kardeşliği ile bağlandığı ailenizdir. hiç evinizin oturma odasına reklam aldınız mı?

ikinci sebep ise reyting kaygısıdır. bugün ekşi de fazlasıyla gördüğümüz mevzu. bir yerden sonra ticari itibarlar sizin de başınızı ağrıtacak.

artık siz olmanın özgürlüğüyle değil, kapitalin çizdiği sınırlarla yazacaksınız. olmaz demeyin, vakt-i zamanında reklam alınmaz da dendi bu sığınılacak liman için.

olmadı be. olamadı. olsaydı da elbet güzel olacaktı ama olmadı işte. yenildi inci ruhu. burada hayatının veryansınını eden niceler gördünüz gözlerinizle, şahit oldunuz, sayfalar süren entrylerine yanaklarınızda göz yaşlarınızın tuzu ile eşlik edip, kimisinde kendinizi gördünüz, kimisi zaten sizdiniz.

artık kendi tabutta rövaşatanızı sponsorlar eşliğinde atarsınız.