0
(emsali konuşmalar veriyorum kelimesi kelimesine hatırlayamam.)
-ece iyi akşamlar
-iyi akşamlar? (sesini duyduğum an titremeye başladım. Çok tahrik ediciydi.)
-ben salak, numaranı müslümden aldım.
-evet seni dinliyorum.
-yok ya öyle napıyosun diye aradım.
-ingilizce ödevimi yapıyorum. ingilizcen iyi mi yardımcı olsana bana.
-iyidir ya söyle. (aslında hellodan ilersi yoktu.)
-bla bla bla ….. bla bla şu işte boşluğu hangi kelimeyle doldurucaz?
-anlamadım ki ya telefondan olmuyo görmeden yapamam.
-peki.
-daha daha napıyosun?
-niye aradın ya sen?
-açık konuşuyum mu?
-konuş.
-çok hoşlandım ben senden.
-anladım.
-bir şey demeyecek misin?
-ne diyebilirim seni tanımıyorum.
-tanışırız.
-kusura bakma ben buralı değilim normalde kuşadasında yaşıyorum yazları hep giderim ve bu şehirden sevgili yapmayı düşünmüyorum.
-aklında bulunsun facebooktan ekleyeceğim seni yine konuşuruz.
-konuşacak bi şey yok ama ekle istersen. Hadi iyi geceler.
Telefonu kaparım kahkahalar yükselmeye başladı. Mal mal bakıyorum bende. Açıkladılar ki kız 7. Sınıfa geçmiş. Benden 4 yaş küçük. Dalga sandım ama ciddilerdi. Lanet ettim böyle dünyaya. O kızı ben yanımda abla diye dolaştırırdım lan. Düşündüm iyice, kız tikiydi, küçüktü ve zordu. Bu kız sevgilim olsa para yetiştiremem, laf çıkar sübyancı diye ayrıca nasıl sevgilim olacak? Uğraşmamaya karar verdim. Ama gece facebooktan ekledim (ekledim dediğim dürttüm o ekledi. Yavşak olduğumuz için engel yemiştik). Fotoğraflarına bakıp iç geçiriyodum. Hayalperest bi insanımdır. Hayal falan kuruyorum böyle herkesten her yerden uzakta deniz manzaralı bi villada buna çaksam gibi. Sonra osbir çekiyorum. Sanıyorum ki ece defteri açılmadan kapandı. Ah salakcığım başına neler gelecek bir bilsen…
