bildiğiniz herşey yalanlardan ibaret

ya filmlere ne demeli? özellikle amerikan filmleri. senaryoları fabrikasyondur, teması hep aynıdır, bozuk plak gibi hep aynı şeyi çalar durur. nedir mesaj? hırs, kin, nefret, savaşmak kötüdür, iyi bir insan olun, toplumsal kazanç bireysel kazançtan üstündür. hep toplum, yada aşk için kendini feda eden bir adamın dramatik öyküsü anlatılır. bu kendini feda eden adamla empati kurmanız sağlanır fakat film bitip salondan çıktığınızda, siz yine zütüm zütüm parayı yetiren züürt bir vatandaşken size bu filmi satan, yapımda ve yayında emeği geçen herkes para saymakla meşguldür. ne kadar komik değil mi? size ihtiyacınız olmayan hatta tam tersine yaşamanız için size lazım olan tüm refleksleri bloke eden bir anti-depresanı size parayla satmış, adeta sizinle taşak geçmişlerdir. sadece sinema mı? ya müzik? siz nerde gördünüz "cebimde beş para yok, adalet yok, hakkımı istiyorum" diyen bir şarkının liste başı olduğunu?