17 ağustos 1999 depremi hikayem

O anlar geçmek bilmedi. Bir yandan o uğultu, insan sesleri, yıkılan binanın sesi ki daha sonra idrak edebildim. Ayağımın ucuna birşeyler düşmüştü fakat ayağımı falan oynatabiliyordum. Deprem oldu bitti. Benim yatağım hafif sola doğru eğimli hale gelmişti. Ne olduğunu anlamamıştım. Koca bina yıkılmış gitmiş haberim yok. Birşeyler hissetmiştim ama deprem inanın aklıma gelmemişti. Açıkçası söylemek gerekirse sudan çıkmış balık gibiydim. Bir şey oldu bitti. Ama neydi ? babam ve annem kendi odalarından gelmeye çalıştılar. (annem depremden sonra vefat etti. Daha önceki mesajda annemin vefat ettiğini söylemiştim.) ama salonun kapısının arkası moloz yığını olmuştu. Babam elinde fenerle oğlum korkma geleceğiz diyor bense hala kafamda yastık öylece yatıyorum. Babam salon kapısının cdıbını kırdı kapının içinden geçti ve arkadaşındaki moloz yığınlarını kenara itti kapı açıldı annem gelmişti. Babam korkma deprem oldu evimiz yıkıldı dedi. Benim başımdan aşağı kaynar sular döküldü. Bu yaşadığım duygular için kelimeler kifayetsiz kalıyor ama yapacak bir şey yok kendinizi benim yerime koyun.