özel timci komiser yardımcısı sarışın afet

3 sene önce soğuk bir istanbul sabahında göz göze gelmiştim seninle
üzerindeki üniformanla ve apoletlerindeki tek yıldızınla adeta bir melek gibiydin.
yüzündeki o tatlı gülümseme istanbulu ısıtıyordu adeta .
seninle göz göze geldiğimiz o minnak zaman dilimi dizlerimin bağını çözmeye yetmişti.
bakışların yıkacak gibiydi asırlık çınar bedenimi.
hatırladın mı beni? nereden hatırlayacaksın gerçi .
o mahşer gibi kocaman meydanda bir elmas gibiydin sen vitrininde ışıldayan
bense akılda kalacak en son kişiydim. basit, sıradan.
iki saniye bakıp geçtin gittin . en fazla 3. saniyede unuttun beni
ama ben o yüzü hiç unutmadım komiserim.

şu an kim bilir hangi yalanlara kanmakta ,
kim bilir hangi amir ümera ile aynı sabahlara uyanmaktasın.
kim bilir kimler hangi yönde çevik kuvvetler uyguluyor o narin bedenine .
benimse yataklar kabrim oldu gündüzler azabım .
şemsimi kaybettim yarımım, eksiğim, hiç ender hiçim.
nerdesin be komserim! çok yalnızım be komserim!

bana gülerek bakma bebeğim. bana gülerek bakma !
bana yüzünün resmini canım gülerken bırakma .
hep biraz ekgib artık her şey.
hep biraz ekgib.