0
hayat duygulardan ibarettir. duygu derken aşk meşk demiyorum. onlar da var elbet ama korku, endişe, heyecan, merak, sevinç, hüzün, intikam vs. bunların hepsi birer duygudur. intihar etmiyoruz çünkü daha önce hiç ölmedik ve nasıl bir his olduğunu bilmiyoruz. intihar kavrdıbını düşünen her kişi mutlaka "ya ölmeyip sakat kalırsam" düşüncesine kapılmıştır. çünkü korkuyoruz ve korku bir duygudur. güncel örnek vermemi istersen; bir akıllı telefon almak için onlarca karşılaştırma yapıp yüzlerce yorum okuyoruz. çünkü almayı düşündüğümüz telefonu daha önce kullanmadık.
duygular kaynak kod gibidir. onları kontrol edebildiğimiz veya değiştirebildiğimiz an hayatı da kontrol edebiliriz. intihar eden insan bu durumda hayatın bir kısmını kontrol etmiş oluyor çünkü bir duyguyu yenmiş/değiştirmiş/yok etmiş oluyor. ama aynı zamanda onu intihara zütüren şey de diğer baskın duygularıdır.
alışveriş yapıyoruz. ayakkabıyı veya pantolonu deniyoruz çünkü nasıl göründüğünü bilmek istiyoruz. beğenilmek istiyoruz = duygu.
seviyor ama karşılığını alamadığımızda üzülüyoruz. dikkat edin sevmek, üzülmek... ikisi de duygu.
alkol kullanıyoruz. uyuşturucu kullanıyoruz. çünkü duyguları geçici olarak körelten araçlar. zaten genelde insanlar düşünmek istemediklerinde, başı dertte olduğu duyguyu kontrol edemediklerinde kullanıyorlar. kesinlikle desteklemediğim ve kullanmadığım iki şey fakat gerçekten bizi kaynak koda yaklaştırıyor. bu kaynak koda ulaşmayı araç olmadan başarabilmemiz gerekir. bungee jumping yaparak başlayabilirsiniz.
not: am züt meme
