1. 1.
    0
    neyse sonunda zorla kendimi kırtasiyeye attım. girdim içeri, notları fotokopiye bıraktım. aklımdan "şu iş hemen hallolsun,bi koşu gidip sıçarım arkadaşın evine" diye geçiriyorum.ama işler hiç öyle olmadı dıbınakoyim. makine takıldı, kağıt mağıt bişeler sıkıştı iş uzadı.ben daha fazla dayanamadım ve "lavabo ne tarafta acaba" dedim. hiç var mı yok mu diye sormak yok dıbınakoyim,ne tarafta? kesin sıçacam oraya.
    gariban gösterdi tuvaleti,ben hızlıca gittim girdim. klozete oturmamla pat pat pat pat pat diye sıçmam bir oldu. işin kötüsü cırcır olmuşum, yada olmamışım bilmiyorum. çok seri bir şekilde sıçtım tuvalete. yada ben öyle sanıyordum, meğer 5 dakika boyunca tuvalette kalmışım, artık sıçmanın verdiği zevk nasıl beni benden aldıysa zaman kavramı yok olmuş. tuvaletten bir çıktım,kan ter içindeyim. adam bana bakıyor, müşteriler gelmiş(güzelde bir kız vardı,vay dıbınakoyim rezil olduk orda) herkes bana bakıyor. bende hiç milleti giblemeden gittim parayı verdim, kağıtları alıp çıktım.
    o gün bugündür o kırtasiyenin önünden geçmem.
    buda böyle bir anımdır.
    ···
   tümünü göster