insanlığın sonuna tanıklık ettim

birkaç saniye bize baktıktan sonra rahmetli hüseyin abi gerildi, gerildi ve aniden kapının üst cdıbına sağğğlam bi kafa attı. camın çatladığını görünce biz iki adım geri gittik. ayaklarım tir tir titriyordu. camın kırılmadığını farkeden merhum,bir kafa daha vurmak için hazırlanıyor gibiydi.bu arada apartmanın içinden gelen hırlamalar bizi daha da tedirgin ediyordu. hüseyin abinin cesedi tam ikinciyi kafayı gömüyordu ki dışarıdan "allah allah" naraları duyuldu. sesin geldiği yöne dönmesiyle ağzının ortasına çekici yemesi bir oldu zavallı bakkal hüseyinin.bir tak çuvalı edasıyla yığılıverdi yere. çekiçli adam hırsını alamamış olacak ki bir süre daha vurmaya devam etti hüseyin'in cılkı çıkmış kafasına. vururken bize;"çıkın, çıkın"diye bağırıyordu manyak huur çocuğu. bizde çıkıp yanından geçtik ve ana caddeye doğru koşan kalabalığın arasına karıştık. dönüp arkama baktığımda hala vurmaya devam ediyordu hasta ruhlu pekekent.