verme.. cvp verme sen.. sus.. hiç bişey deme.. konusma.. bidaha göremiceksin zaten.. ne bir iz, ne bir ses, ne bir nefes..
oysa ki degerliydin lan sen benim için..
inanmaya başladıgım güvenecegimi umut ettiğim adamdın seneler sonra.. sana inanan aklımı gibiim ben.. ama cok güzel gülüyodun lan. engel olamadım kendime..
cok sıcaktı o bakışların..
sesin nefes gibi olmuştu; duyamadıgımda bogazım düğümleniyodu.. duyabilme umudu da yetiyodu..
ama artık hiç biri yok.. ne sen.. ne ben.. ne o hayaller.. ne de biz denilen o güzel çerceve..
umrunda da değil gerci bu senin.. ama benim umrumdaydı.. umrumdaydın..
alıştırdınya kendine o yüzden sana cok kızgınım..
en dipteyken tutmuştun ellerimi hatırlıyosun dimi ? işte sen suan beni en tepeye cıkarıp ordan tekrar bıraktın.. otur şimdi düşüşümü izle.. gönül rahatlıgıyla.. gururlanabilirsin..
ben sana hiç yanlış yapmadım; bundan gülüşlerimin güzelliği kadar emin olabilirsin.. 'acaba'lar kalmasın içinde.. keşkelerin de olmasın gibtir et..
'sen' 'ben' 'biz' olamadık.. olamazdıkta belkide..
ne sende o güç vardı ne bende o cesaret.. ama denemeye degerdi be.. o gülücükler için, saatlerce kulagımızda çınlanan o sesler için degerdi denemeye..
yaşandı bitti diyosun dimi..
bende öyle diycem artık.. senin gibi.. yaşandı bitti..
bunuda belki dinlersin...
http://www.youtube.com/watch?v=12lxpqgaqa0 
