1. 1.
    +4
    şükret bin sükret uzaktan davulun sesi hoş gelir.
    21 yaşındayım
    boyum 1.61
    saçlar dökük
    burun laz
    gözler krater çukuru gibi
    21 yaşındayım 35 yaşındaki adam gibi gösteririyorum
    ailemle sürekli tartışıyorum
    hiç kız arkadaşım olmadı olmayacakta artık kabullendim
    topuk kemiğim gelişmemiş o yüzden fazla ayakta kalamıyorum
    aptal herifin tekiyim
    parasızlıktan sıgarayı bırakttım
    hiç bir gibe yeteneği yok
    gibindirik bi ünide gibindirik bi bölüm okuyorum
    tipsizliğimden dolayı imanım gitti inanmıyor gibi bişeyim
    2 kelimeyi bir araya getiremiyorum
    cafede tek otururken yan masada konuşulan espirilere gülüyorum mk
    artık şizofreni derecesine geldim kendi kendime konuşmaya başladım
    21 senedir hep yalnız takıldım daha doğrusu yalnızlığa mahkum oldum mesela lisede arkadaş grublarını yanına gidip muhabbete dahil olmaya çalışdıkca benimle ilgilenmezlerdi kalkar giderlerdi
    ünide engelli bi çocuk ismini bilmiyorum ama ortamı +dini+zekası + kızlar +para vs... keşke o çocukla hayatlarımız değişse diye düşünüyorum
    her gece ağlıyorum
    sadece 1 tane arkadaşım var onada dahada yalnız kalmayayım diye katlanıyorum
    önemli olan bence beden sağlığı değil ruh sağlısı ruhun iyi ise her zaman mutlu olursun
    ben böyle bi hayat istemedim
    ···
   tümünü göster