doğaya tapanlar kazanır

ben müslüman'ken, bana bakan kız sayısı neredeyse 'sıfır'dı. bir kaç tane vardı, onlarda bıyıklı ve kokarca gibi kokan kezbanlardı. bu sürekli aklımı kurcaladı, kötü görünmüyorum... alfa davranışları sergiliyorum ama niye olmuyor ? daha sonra bu depresyon sebebi ile üyesi olduğum dini'de sorgulamaya başladım ve böylece müslümanlığı geride bıraktım.

yeni inancım ise harikaydı, artık herşey benim için tanrıydı. yediğim yemek, içtiğim su... yürüdüğüm kaldırım bile tanrıydı. gördüğüm kadınlar, artık gözüme daha bir güzel görünüyordu. nereye baksam, heryer parlıyordu.

doğa'ya minnetlerimi sunmaya başladığımda, insanlarda bana bir farklı bakar oldu. kadınlar, hemde dünyanın en güzel kadınları istemsizce bana çekiliyordu! aramızda sohbet hiç takılmadan gelişiyor, kadınlar ellerini üzerimden alamıyorlardı.

doğa'ya göstermeye başladığım 'saygı'. beni tanrı'nın kendisi yapmaya daha ilk günden itibaren başlamıştı bile.