kendime kısa bir not

geçen sene ekim ayının 12'yi 13'e bağlayan gecesi.
artık benimdi, her nefesini benim için alıyor her zaman yanımda olacağına dair sözler veriyordu. her şeyin sonsuza kadar mükemmel gideceğini düşünüyordum.

bu senenin ekim ayı, yine 12'yi 13'e bağlayan gece.
bitmiştik. bu yetmemiş gibi hayatına başkasını sokmuştu ve çok mutluydu. günlerce ağladım, kan kustum kendime gelemedim.
o okuduğu okula, ben de okuduğu okuluma giderken otobüslerimiz yanyana kalktı terminalden. o bana baktı, ben ona bakamadım. onun olduğunu biliyordum ama gözgöze gelmek istemedim. beni gördü ya, baktı bana. o bana yetti be. sonra gittik o başka yöne, ben başka yöne.

seni hala çok seviyorum, çok özlüyorum. ne olur kendine dokundurtmamış ol ki günün birinde olursa seni kabul edebileyim.

24 ekim / antalya.