bu bir intihar başlığıdır

Bir şarkıda şöyle bir şey geçiyor "her gelen yureğumden payini aldi gitti. Daha kimseyi sevmem yurek kalmadi, bitti…".
Sanırım hislerimizi kullanmakta da özgür değiliz. Biraz düşününce anlıyorum gün geçtikçe yaşamın neden boğazıma takılmaya başladığını. Hisler azaldıkça yoğurduğumuz hamur tatsızlaşıyor. Elimize kalan gevrek bir ömür oluyor.
Her şeyi biraz biraz yapmalıymışım demek. Severken tepeleme gönül bolluğuyla değilde biraz biraz sevmeyliymişim. inanırkende gönülden değilde daha bi' göz kararıyla. Öyle birden sevmek tıkıyormuş insanı.
Halbuki ağız dolusu gülmedimde hiç. Kucak kucak mutluda olmadımki. Yoksa hislerde mi eşit değil yaşamlarımız gibi.
Halbuki insan hissedebilmeli. Ölümü bile iliklerine kadar…
Yoksa hislerini yitirmek ondan daha mı acı veren bir olay. Bunu bende bilmiyorum henüz…